Omstreeks 8.00 kom ik geen minuut te vroeg om Jos te vragen of het voor hem een verschil maakt indien we alles met een streklaag afwerken ipv de gevelstenen op te hangen met een L-ijzer. Voor hem is dit geen verschil, buiten de L-ijzers die wegvallen. Letterlijk bij het leggen van de eerste stenen rond de garageopening sturen we dit dus bij om de aanslag naar binnen te trekken. Voila, weer een verbetering aan het geheel.
En zo begint week twee (dag drie) van het metselwerk met het rondmaken van de omtrek van de woning ter hoogte van de garage. De weergoden zijn ons niet goed gezind deze week. De voorspellingen zijn bedroevend: heel de week regen, regen en nog eens regen. We gaan blij mogen zijn als we tussen de regen door nog wat gaan kunnen metselen.

Na een tijdje krijg ik Astrid te pakken om haar ook op de hoogte te stellen van onze beslissingen. We hebben dit weekend uitgebreid naar de verschillende mogelijkheden gekeken en zijn echt tot de conclusie gekomen dat we streklagen best mooi vinden. Als we dus alles bij elkaar optellen: makkelijker voor Jos om uit te voeren, goedkoper omdat we geen L-ijzers nodig hebben en vooral dat wij het mooier vinden, komen we dus opnieuw tot de oplossing dat we opteren voor streklagen.

Veronique hoort de conversatie tussen Astrid en mijzelf en wenst er met mij over te spreken. Om een lang verhaal kort te maken is ze er niet mee opgezet en dat laat ze blijken. Meermaals moet ik uitleggen dat we blij zijn met haar bezorgdheid, maar dat in the end wij wel beslissen over onze woning. Ik moet zeggen dat ik niet zo opgezet ben met haar reactie. Ze mag een sterke mening hebben, maar de manier waarop ze die zonet verwoordde was verrevan professioneel. Spijtig.