Omdat we onze babylijst in De Kinderplaneet hebben gelegd, kom ik nu regelmatig met twee goede redenen naar Schriek. Er is wel niets meer gedaan deze week, maar toch passeer ik even langs de werf. Wanneer ik toekom zie ik toch verandering. Aan de voorzijde van onze grond staat een groot bord met een aankondiging van onze andere projectje: Eline.

En daar sta je dan, te snotteren van ontroering, dat er iemand zoveel werk heeft gestoken in zo'n leuke verrassing. En we moeten natuurlijk niet al te ver zoeken. Meter Ans met haar partner Bart en peter Koen planden dit al enkele maanden. Bedankt alledrie !!!

En tot mijn verwondering is er toch nog gewerkt ook. Holemans is blijkbaar toch op vrijdag kunnen beginnen, ondanks mijn sporen in de hellingschape. De eerste laag roofing en isolatie ligt er op en het platte dak is nu dus officieel ook water"bestendig". Maar er is iets misgelopen. De koepel staat scheef. En dat is niet zo verwonderlijk. De koepel staat op de hellingschape en die ... helt!

Na twee dagen passeer ik nog eens aan de werf. De hellingschape is inderdaad gestort op maandag. Blijkbaar moet dit wel iets langer drogen dan ik dacht, want ik laat al snel mijn sporen na in de nog niet uitgeharde chape. Holemans ging tijdens de week in het oog houden hoe het droogde en dan aan de afwerking beginnen. Dat zal precies niet voor deze week zijn.

Onze bouwwerken in de Peyerstraat is niet het enige project dit jaar. Op 20 februari 2007 om 18.00 zijn Kristien en ik de trotse ouders geworden van Eline, onze eerste dochter.

Dirk heeft het platte dak droog gekregen en de bekabeling op het platte dak aangebracht. Het opvangsysteem met de regenton heeft zijn dienst bewezen en levert nu ineens indoor water om bvb gips te maken. Want al dat kapwerk moet ook terug opgevuld te worden en daar hebben we al snel onze handen aan vol.

En dan is het zover ... Eindelijk begint er echt een nieuwe fase, het "aankleden" van de ruwbouw. De eerste aan de beurt is Dirk van Dimaco met letterlijk kilometers kabel voor de boeg. Deze week moet het merendeel van de leidingen voor de electriciteit in de muren verdwenen zijn. Begin maart komt hij dan terug om de overige leidingen (audio, UTP, coax,...) aan te brengen. We hebben gekozen voor een conventionele uitvoering en niet voor domotica. We geloven nog niet helemaal in de meerwaarde hiervan en opteren om een rijkelijke klassieke uitvoering te voorzien.

Bij het overlopen van de afgesproken uitvoering komen er nog wel enkel details naar voor die na enig overleg snel bijgeschaafd worden. Dirk zijn input is hierbij echt wel interessant. Hier en daar stelt hij nog enkele uitbreidingen voor die hij met plezier extra voorziet binnen het afgesproken budget.

Onverwacht duiken er twee personen op de werf op, die zich al snel bekendmaken als de opmeters van Allivan. Eigenlijk had ik ze pas op donderdag verwacht, maar vandaag kan ook, ik ben er gelukkig toch en Jos ook. Samen bekijken we nogmaals de ramen en opnieuw wordt opgemerkt dat de uitvoering van het dak problemen geeft voor het plaatsen van de ramen. Het lijkt wel een deja-vu, ... was dit probleem niet getackled ? Had Benny niet met Astrid en Allivan overlegd? Ik bel Astrid op en geef haar door aan de mensen van Allivan. Bottom-line, het dak staat inderdaad 5 cm te laag, waardoor de ramen van de voorgevel lager zijn dan die in de zijgevel. Het resultaat is dat er bij het hoekraam aan de zijgevel een bijkomend stuk aluminuim zal moeten voorzien worden om het verschil op te vangen. Ooit al iemand weten ontploffen ? Spijtig, als je er bij was, dan had je het aan mij kunnen zien.




Maar er is nog meer dakwerk voor de boeg. Zo blijkt al snel wanneer ik op het platte dak -of moet ik zeggen, ons zwembad- kom. Met het afwerken van het schuine dak, zijn ook de regenpijpen aangebracht. Een van deze loopt tot op het platte dak, waar het water dan verder via de afvoerbuizen van het platte dak zijn weg vervolgd naar de regenput. Maar, het platte dak is nog niet klaar, en zo ook niet de afwatering ervan. Resultaat is een hoop water, dat mooi opgevangen wordt door het schuine dak en rechtstreeks verzameld wordt op het platte dak.

Jos heeft gelukkig nog een buis liggen, waarmee we een overbrugging kunnen maken naar de toekomstige afwatering van het platte dak. Zo komt er al geen nieuw water op het platte dak. Dirk moet dringend de leidingen op het platte dak aanbrengen, dus zodra hij een gat boort in het platte dak, kan het water wegvloeien. Om dit water op te vangen haal ik een regenton bij Van Looy.

Op amper drie dagen ligt het volledige schuine dak erop en liggen bijna alle pannen uitgestald. Eigenlijk geen seconde te vroeg, want we leven natuurlijk nog altijd in Belgie. Na een natte, zachte winter moet er toch wel eens een dagje sneeuwstorm zijn opwachting maken. En dat is dan vandaag.

Ik heb afspraak op de werf voor het plaatsen van de putten en de overbrugging. Op de werf aangekomen zijn Jos en Van Loo-Peeters al aanwezig. Ze hebben geen betonnen buizen bij, dus de overbrugging zal duidelijk niet vandaag vervangen worden. Van Fons van Van Loo-Peeters verneem ik dat hij nog op zoek is naar de juiste buizen en dat hij ASAP een offerte zal opsturen. Maar de putten kunnen er vandaag toch al in ... zij het ondertussen in een typische Belgische sneeuwstorm.

Astrid belt me op dat ze omwille van de plotse sneeuwval de werfvergadering moet afzeggen.
Jos gaat morgen de regenwaterput aansluiten op de regenpijpen. Terloops bespreek ik met hem dat ik nog een aanzuigleiding van de regenwaterput tot in de garage moet leggen. Hij stelt voor dat als ik hem het nodige materiaal bezorg, dat hij dat er wel even kan bijleggen, nu ze toch een sleuf moeten graven voor de buizen. In allerijl ga ik op zoek naar 20m socarex darm 4/4. Gelukkig is er op het einde van de Peyerstraat een handelaar in plastiek, Van Looy. Vanaf de eerste keer dat ik er voorbij reeds wist ik dat we hier ooit terecht gingen komen, en vandaag is de eerste keer. Binnen de 10 minuten sta ik terug bij Jos met 20m socarex. Ooit hebben we dit uit de offerte van Driesmans Sanitair gehaald als een post van 400 euro. De zonet gekochte darm kostte ons 32 euro ;-)

Zo gezegd, zo gedaan. Weer eens een korte nacht en bij het krieken van de dag ben ik aanwezig op de werf. Al snel komen verschillende camionettes van Dakwerken Holemans op de werf toe. Onder hen geen Benny, maar wel zijn zoon Christophe. Van hem, en later ook aan de telefoon met zijn vader, verneem ik dat ze omwille van het weer nu naar onze werf waren afgezakt. Astrid was dan ook langsgekomen nadat ze vernomen had dat ze begonnen waren. Goed, maar waarom wist ik van niets ? Ik informeer naar de input van Allivan. Blijkbaar heeft Astrid vanop de werf contact opgenomen met Allivan en volgens Benny en Christophe was alles in orde.

Allez, bon, eind goed al goed. Gegeven de ernst van de zaak had ik toch wel minstens een telefoontje van Astrid verwacht.

Koen van Gruko belde me op om verder af te spreken voor de definitieve levering van onze Crawford garagepoort. Om de juiste glansgraad te bereiken, rijd ik even tot bij hem om een staal van onze ramen te bezorgen.

Omdat ik nu toch een eind in de goede richting ben gereden, kan ik even langs de werf rijden om te zien dat Jos vandaag nog verder opgeruimd heeft, zodat alles klaar is voor wanneer Holemans begint. Wanneer ik echter toekom op de werf merk ik tot mijn totale verbazing dat er een zo goed als volledig dakgebinte op onze ruwbouw staat. Arghl, dit is rampzalig, want we moesten eerst nog bespreken hoe dat moest gebeuren op basis van de input van Allivan.

Het is 21u en Veronique is niet bereikbaar. Haar moeder belooft me haar te laten bellen wanneer ze rond 23u thuiskomt.

Een heel stuk in de nacht geef ik het wachten op. Er zit niets anders op dan (nog maar eens) zelf vroeg genoeg op de werf aanwezig te zijn om de mannen van Holemans te stoppen voor er meer fout loopt.

Het is een zonnige zondag, dus gaan Kristien en ik nog eens polshoogte nemen op de werf. Aangekomen zien we inderdaad dat het hout voor de daktimmerwerken geleverd is. Een van de komende dagen zullen we van Astrid vernemen wanneer Holemans begint en we met hem kunnen overlopen hoe de dakconstructie nu afgestemd wordt met de ramen.

We maken van de gelegenheid gebruik om alle details van de electriciteit nog eens door te nemen en echt door het huis te lopen om elke schakelaar en elk lichtpunt te controleren. Ongelooflijk hoeveel er nog naar boven komt als je eenmaal alles in het echt bekijkt. Net tegen het einde van onze ronde kunnen we weer bezoek ontvangen, van onze nummer 1 fans, mijn ouders.

Nu we weten dat onze ramen er de eerste week van april zullen instaan, wordt het tijd om achter Perpet zijn veren te zitten. Veronique heeft hem blijkbaar afgeschrikt met haar contract, want hij had de planning met boeteclausule geschrapt. Toen ze met hem gebeld had wilde hij geen planning afspreken. Hij ging mij terug contacteren, maar tot op heden had ik nog niet van hem gehoord.

Na een telefoontje wordt snel duidelijk dat hij zich inderdaad verzet had tegen de boeteclausule. Hij garandeert mij dat hij in april onze werf zal uitvoeren. Ik spreek met hem af dat ik hem een wegbeschrijving zal doorsturen en dat we dan afspreken om samen eens te gaan kijken in de loop van februari. In aanloop naar de werken zal ik hem op regelmatige tijdstippen even opbellen om zijn begintijd te controleren. 10 februari staat genoteerd op de planning!

Vandaag heb ik ook vernomen van Jos en Astrid dat Benny vrijdag het hout voor het dak zal laten leveren en dat hij Astrid zo snel mogelijk bevestigt wanneer hij zal beginnen. Het ziet er naaruit dat hij dus toch redelijk gaat aansluiten op de ruwbouw, ondanks een verschuiving van de planning met meer dan 2 maand. Oorspronkelijk zou hij vanaf 1 december kunnen beginnen ;-)