Het is werfvergadering. Niet veels speciaals eigenlijk. Jos had graag dat Leo nog eens langskwam om alle balken te bespreken. Hij had eerder al het een en ander met hem doorgesproken en veranderd, maar nu moeten nog enkele details omtrent de welfsels afgesproken worden.

Leo is een uurtje te laat (ik dus straks ook op werk).

Naar het einde van de vergadering vraag ik of Jos niet moet weten hoe de schouw en de afvoer van de dampkap moet voorzien worden. "Ah ... ja ..." Ok, ik zal er de details even op na slaan tegen volgende week. Terwijl ik wegrijd van de werf bel ik JP Thomas van American K op om de technische plannen te vragen. Hij gaat proberen dit zo snel mogelijk te bezorgen. Maar of dat op een week zou lukken, kon hij niet garanderen. Gelukkig dat ik er zelf achter vroeg, het gaat nu precies al moeilijk worden om alles bij elkaar te krijgen op 1 week.

Ik heb vandaag een dagje verlof genomen omdat onze bezigheden van de ochtend uitgelopen zijn. Dat betekent dat Kristien een keer mee kan naar de werf terwijl ze aan het werk zijn. Zo ontmoet Kristien Jos ook eens. Hij is echter niet aanwezig en dus slaan we een praatje met onze buurman.

Na enige tijd komt Jos echter terug aan met ... de wapeningen voor de balken. Kan het waar zijn ? Gaan we toch nog aan de balken beginnen ? Volgens Jos wel want ze gaan volgens hem deze week centeren (nvdr. de overbruggingen van boven de ramen uitmetselen), balken gieten en dichtleggen met welfsels. Ik geloof er niets van ;-)

We zijn eerder vandaag al eens gaan kijken naar vloertegels in Berlaar en nu gaan we nog eens kijken bij Paul de Preter, vlakbij in Booischot. We vinden er een paar leuke tegels en laten maar eens een offerte maken. Dit zal toch veel te duur worden.

Onder een stralende zon kunnen we tijdens het weekend eens gaan kijken waar we staan. Op woensdag belde Jos me nog even op om te melden dat omwille van het slechte weer dat voor donderdag voorspeld werd, ze niet naar onze werf gingen komen. Maar, ondertussen waren ze wel al goed opgeschoten en staan alle muren van het gelijkvloers "2 stellingen" hoog. Normaal gezien beginnen ze vrijdag dus met de overspanningen (aka strekken) van de ramen en deuren.

Gelukkig dat ik de vorige zin met "normaal" begon, want ra ra ... vrijdag is er blijkbaar niet veel uitgevreten. Geen enkele overspanning is begonnen. Weer een verloren vrijdag. Maar we proberen er zelfs nu positief onder te blijven. Jos heeft de isolatie tussen de binnenmuren van de garage en de aanslag aangebracht die hij eerder "vergeten" was en zoals altijd is al het werk dat ze uitvoeren tot in de puntjes verzorgd.
We merken wel weer een van die dingen op waar je eigenlijk op voorhand moet aan denken. De buitendeur naar de garage is op plan als 90cm voorzien. Nu is in "den bouw" er altijd een speling van enkele centimeters. In dit geval betreft het 3cm, waardoor de doorgang 87cm is geworden. Je voelt dat dit "smal" is. Eigenlijk had dit 100cm op plan moeten zijn, want dit is een zeer "functionele" deur. Maar bon, voor zulke dingen heb je een architect natuurlijk ... euhm ... ;-)

Dinsdag is werfvergadering-dag. Vorige week is deze niet doorgegaan, omdat er niets nuttigs gebeurd was voor Astrid om op te volgen. Nu natuurlijk wel. De volledige omtrek van de woning is tot op halve hoogte afgewerkt, en ze zijn bezig aan de tweede helft. Gisteren hebben Jos en de zijnen hun werk moeten staken tegen 13.30 omwille van de regen. Vandaag ziet het er iets droger uit, dus misschien hebben we geluk. De voorspellingen zijn al iets verbeterd. Ik durf al terug wat te geloven in een volledig gemetste gelijkvloers tegen het einde van de week.

Om 9.00 arriveren Astrid en de vader van Veronique en kan de vergadering beginnen. Naast enkele opmerkingen over de wijzigingen die door ons zijn doorgevoerd bespreken we nog enkele oplossingen voor kleine probleempjes. Ik hoop dat met deze laatste kleine, domme opmerkingen over de wijzigingen we dit nu achter ons kunnen laten en terug focussen op wat belangrijk is: een leuke woning voor ons bouwen.
Jos spreekt nog af met Leo om de laatste puntjes op de i te zetten. In dit kader verneem ik nu dat Jos verwacht dat de volgende laag welfsels er volgende week wel zullen op liggen. Blijkbaar heeft hij, in samenspraak met Leo, een betere, mooiere en goedkopere oplossing gevonden om de welfsels en de balken tussen gelijkvloers en verdieping uit te voeren. Weeral leuk nieuws.

Omstreeks 8.00 kom ik geen minuut te vroeg om Jos te vragen of het voor hem een verschil maakt indien we alles met een streklaag afwerken ipv de gevelstenen op te hangen met een L-ijzer. Voor hem is dit geen verschil, buiten de L-ijzers die wegvallen. Letterlijk bij het leggen van de eerste stenen rond de garageopening sturen we dit dus bij om de aanslag naar binnen te trekken. Voila, weer een verbetering aan het geheel.
En zo begint week twee (dag drie) van het metselwerk met het rondmaken van de omtrek van de woning ter hoogte van de garage. De weergoden zijn ons niet goed gezind deze week. De voorspellingen zijn bedroevend: heel de week regen, regen en nog eens regen. We gaan blij mogen zijn als we tussen de regen door nog wat gaan kunnen metselen.

Na een tijdje krijg ik Astrid te pakken om haar ook op de hoogte te stellen van onze beslissingen. We hebben dit weekend uitgebreid naar de verschillende mogelijkheden gekeken en zijn echt tot de conclusie gekomen dat we streklagen best mooi vinden. Als we dus alles bij elkaar optellen: makkelijker voor Jos om uit te voeren, goedkoper omdat we geen L-ijzers nodig hebben en vooral dat wij het mooier vinden, komen we dus opnieuw tot de oplossing dat we opteren voor streklagen.

Veronique hoort de conversatie tussen Astrid en mijzelf en wenst er met mij over te spreken. Om een lang verhaal kort te maken is ze er niet mee opgezet en dat laat ze blijken. Meermaals moet ik uitleggen dat we blij zijn met haar bezorgdheid, maar dat in the end wij wel beslissen over onze woning. Ik moet zeggen dat ik niet zo opgezet ben met haar reactie. Ze mag een sterke mening hebben, maar de manier waarop ze die zonet verwoordde was verrevan professioneel. Spijtig.

Om zeker alle informatie voor Jos te hebben tegen maandag bel ik Astrid maar even op ivm de dagmaten en de manier van het metselen van de aanslag van de garagepoort. De grotere poort is zeker geen probleem en is dus een goed idee. Als we de aanslag willen veranderen botsen we tegen wat esthetische problemen. Zo'n aanslag, vraagt ook zo'n aanslag bovenaan de poort en dan moet dit uitgevoerd worden met een streklaag. Een streklaag boven de garagepoort vraagt eigenlijk dat deze techniek ook toegepast wordt boven de overige ramen/deuren.

Aangezien Jos eerder ook al problemen vermeldde wordt het tijd voor Kristien en mij om nog eens een laatste keer goed na te denken hoe we het nu uitgevoerd willen zien. Ik spreek af met Astrid dat we alle opties tijdens het weekend nog eens gaan overdenken, dat ik op maandag dan s' morgens vroeg naar de werf zal gaan om Jos van alles op de hoogte te brengen en haar dan ook opbel om alles kort te sluiten.

Ok, het is dus waar. Als die gasten kunnen doormetselen, dan metselen ze ook door. Op amper 2 dagen staat bijna een halve verdieping op ons te wachten. Gelukkig dat ik gisterenavond een afspraak had met Gruko om onze garagepoort te bespreken. Jos heeft de goede dagmaten nodig om maandag te kunnen beginnen. Ja, maandag, want op vrijdag moet hij dringend naar een andere werf om er welfsels te gaan leggen. Ik voorspel dat het morgen prachtig weer wordt!

Omdat we nu dringend nood hadden aan de optimale dagmaten van de garagepoort heb ik deze week nog contact opgenomen met Crawford de leverancier van de garagepoort die wij graag zouden hebben: de G30 Style. Van hem leer ik dat we best net iets kleiner dan de afmetingen van de poort voorzien, zodat ook de rubberen afdichtingen mooi uit het zicht blijven. De poort kan standaard in 2125 of 2250 mm hoogte geleverd worden. Onze voorziene dagmaat had een hoogte van 2150, dus we moeten kiezen om iets hoger of iets lager te gaan. Even informeren bij Astrid wat zij denkt van de iets hogere poort.

Daarnaast weet hij ook te vertellen dat het resultaat makkelijker en beter afgewerkt kan worden als de gevelsteen verder naar binnen wordt gebracht en dus niet recht stopt ter hoogte van de dagopening. Op deze manier kan de poort volledig achter de binnenmuren geplaatst worden. Het is een idee dat we al meermaals bij Veronique geopperd hebben, maar dat ze tot hiertoe steeds uit ons hoofd heeft gepraat. Ik zal het nog eens doorspreken met Astrid want nu we toch nog de mogelijkheid hebben om verbeteringen aan te brengen, moeten we hiervan profiteren.

Astrid reageert na 28 uur op mijn mededeling dat we de 3cm verspringing weggelaten hebben. Veronique en zijzelf willen de 3cm echt behouden ... Oops, ... daar ben ik precies een beetje kort door de bocht gegaan, want Jos heeft nu echt eens door kunnen werken en heeft de twee kleuren dus al doorgemetseld ;-) Ach, het is niet zo'n ramp en vooral een bijkomende wijze les erbij, ik mag geen on-the-spot beslissingen nemen zonder via Astrid en/of Veronique te gaan. We gaan het ons niet aan het hart laten komen, er komt zelfs een regenafvoer op die plek, dus de overgang zal zelfs nauwelijks te zien zijn.

En ja hoor ... dag 2 van de bovengrondse metselwerken beloofd een voltreffer te worden. Met volle moed worden de eerste snelbouwstenen en de eerste gevelstenen op elkaar gestapeld. Het is nu echt begonnen. Ik ben echt benieuwd of het nu echt zo snel gaat gaan als iedereen zegt.

Jos heeft direct al enkele vragen. Ten eerste blijkt dat onze mooie stenen ook (letterlijk) een keerzijde hebben. De stenen hebben aan een kant een inkeping en zijn aan de andere kant helemaal niet voorbestemd om zichtbaar gebruikt te worden. Dat betekent dat het niet evident gaat worden om er voldoende mooie te vinden om te gebruiken bij het rechtdoor metselen van de bovenkanten van ramen en deuren. De gegalvaniseerde L-ijzers om deze stenen te ondersteunen willen we zo klein mogelijk houden, dus wordt dit een visueel probleem. Ik vind dat Jos maar zijn best moet doen om mooie stenen tussen de paletten te zoeken en hou de boot een beetje af. We moeten hem niet alles makkelijker maken ;-)

Het tweede probleempje is iets vervelender. We werken met twee (prachtige) grijstinten. Het hoofdgebouw in een lichte grijze kleur, het bijgebouw in een donkere kleur. Achteraan het huis komen deze twee kleuren samen tussen de keuken en de eethoek. Veronique had hier een verspringing in het metselwerk van 3cm voorzien om de volume werking extra te benadrukken. Dat leek ons inderdaad leuk, maar we hadden er nog niet eerder echt veel aandacht aan geschonken. Tot nu dat Jos me er attent op maakt dat hierdoor er slechts 2cm isolatie zou overblijven.

De muur is opgebouwd uit een gevelsteen, een spouw van een 2tal centimeter, 5cm isolatie en een snelbouwsteen. Als de snelbouwsteen doorloopt en de gevelsteen 3cm naar binnenkomt EN de spouw behouden moet blijven, is er nog maar 1 variabele over ... de isolatie. Nu betreft het hier de keuken, die op de noordelijke hoek van de woning ligt, rondom veel glas heeft en een koepel heeft voor het merendeel van het dak. Het lijkt mij inderdaad niet de ideale plek om op isolatie te bekrimpen.

De beslissing is zo evident dat ik Jos met veel plezier zeg dat hij ook de gevelsteen gewoon mag doormetselen zonder verspringing. Als ik me goed herinner was de verspringing zelfs nog een overblijfsel van het begin waarbij we met 1 kleur werkten en de verspringing op die manier de volumes meer in de verf ging zetten. Ok, goed dat ik tussen de werfvergaderingen door nog even langsga om bvb. deze dingen op te vangen. Een uurtje na mijn werfbezoek rapporteer ik alles aan Astrid, zodat ze mooi op de hoogte blijft.

En dan is de dag aangebroken dat ze eindelijk boven de grond gaan uitkomen, dat de eerste stenen op elkaar gaan gezet worden ... en dat het natuurlijk weer regent.

De bakstenen voor de binnenmuren zijn er, onze twee prachtige grijstinten voor de buiten mure zijn er, je ziet zelfs de startblokken al klaarstaan om tegen een moordend tempo te gaan metselen ... Maar niet in Belgie vandaag. Het is dan natuurlijk ook voor de tweede keer de eerste dag van een metselsessie, en net zoals bij de kruipruimte druipen Jos en de zijnen terug af.

Onze overbuurman lacht een beetje bij het zien vertrekken van de "jonkies". In zijnen tijd gingen ze niet naar huis voor zo een beetje regen. Anders kon je geen dag werken in Belgie. Ach ja. Het gaat zo stilaan toch niet meer op deze ene dag komen. De rest van de week voorspellen ze mooi weer. Dus met een beetje geluk, wordt er nog wel iets gemetseld deze week. En anders volgende week ;-)

Iets vertelde me al dat ik dit hoofdstuk nog niet helemaal moest afsluiten. Om 10.00 belt Jos me op, om te laten weten dat ze vandaag niets gaan komen doen, want de stenen zullen pas maandag, maar waarschijnlijk dinsdag, geleverd worden. Yep, yep, yep.

Dan toch maar even dit hoofdstuk afronden met een lollige noot omtrent een van de hoofdrolspelers van dit deel: JB Construct Betonbouw. Onze kelder is technisch goed uitgevoerd, laat daar geen twijfel over bestaan. Maar iets technisch goed doen, waarbij die "iets" niet is wat er gevraagd is, dat is ook stom. Als je dan ook nog niet de minste aandacht kan schenken aan een klant, ... sorry, maar dan zie je mijn beste kant ook niet meer. Ik vind het spijtig dat we bij de eerste stappen al direct op zere tenen moesten trappen, maar correct is correct, in twee richtingen.

Nu heeft een (waarschijnlijk zeer jonge) voorbijganger dit eigenlijk op een grappige manier vereeuwigd ... "waar kwaliteit ...".

Op naar het gelijkvloers!

Zoals verwacht is er niet echt veel gebeurd vandaag. De beton moest 2 dagen uitharden en vandaag is Jos de omkisting komen weghalen en heeft Van Loo-Peeters de laatste ruimtes rond de kruipkelder nu ook komen aanvullen. We staan officieel boven de grond, de hel van niveau -1 is achter de rug. Eindelijk.

Dat betekent dat we vanaf nu goeie grond in aanbieding hebben. Heb je dus echt stevige goeie leemgrond nodig, aarzel dan niet om ons even te contacteren. We hebben er een een hele berg van liggen en die is voor jou, als je hem komt halen. Als je hem eerst wil komen bekijken, proeven, voelen ... laats iets weten en we zien elkaar te plekke. Het hoeft zelfs niet nu, ... je hebt nog tijd tot ver in volgend jaar.

En morgen ... dan gaan ze metselen ... steentjes op elkaar leggen ... Allez, dat heeft Jos toch beloofd ;-)

Wanneer ik om 9.00 aankom op de werf blijkt de dag al voorbij. Om 7.30 was de beton geleverd en alles was al afgerond tegen dat de werfvergadering moest gaan beginnen. Eindelijk, het einde van dit vreselijke ondergrondse verhaal lijkt in zicht.

Maar niet zonder een staartje natuurlijk. Maar eerst een leuker iets. Aangezien de grond blijkbaar zo goed is (of omdat iemand het vergeten is), is de aanvulling rondom de kelder gebeurd met de grond die toen uitgegraven is en niet, zoals voorzien in lastenboek en offerte van Jos met zand. Een financiele meevaller van zo maar even 900€. Mijn vraag waarom dit dan oorspronkelijk voorzien was zal wel nooit echt beantwoord worden. ;-)

Maar mooie liedjes duren niet lang en wanneer ik tijdens de werfvergadering opmerk dat ik het toch wel raar vind dat Jos de verluchtingsbuizen wel al op voorhand gestoken heeft en de afvoerbuizen niet voordat de welfsels enzo er op gingen, blijkt plots dat dit nooit zo voorzien was en dat Jos er van uit ging dat de sanitair aannemer dit doet. Doh! Nu moet er dus een offerte aangevraagd worden om nadat de welfsels gelegd zijn in een kruipkelder van 80cm alle afvoerbuizen te gaan steken. Ik voel nattigheid en ben blij dat we niet met vulzand aangevuld hebben ;-)

Zoals Jos aangekondigd had is de betonnen druklaag niet gegoten gisteren. Omdat de netten er niet waren ... Hmmm geen netten ? Bon, ik ga er niet te veel vragen bij stellen en het positief bekijken: Maandag wordt de beton nu wel met zekerheid gestort dus kan er toch al zeker nog twee dagen gewerkt worden volgende week. Waarschijnlijk zal Van Loo-Peeters tijdens de droogdagen de grond rond de werf terug komen aanvullen en kunnen Jos en de zijnen donderdag en vrijdag tevens veilig werken. Hmm... which reminds me. Ik heb al lang niets meer vernomen van Dimar.

We hebben vandaag ook onze eerste bezoekers gehad. Ans & Bart, mijn schoonzus en haar wettige wederhelft, lopen samen met Kristien en mezelf virtueel door heen onze toekomstige woning.

De bronbemaling is zoals gevraagd ondertussen ook weggehaald door VTS Boringen. Het is altijd een leuk gevoel als een van de leveranciers zijn laatste stappen zet op de werf. Zo sluiten we toch telkens een hoofdstukje af. Het einde van de deze fase - onder de grond - nadert nu met rasse schreden ... alhoewel. Jos heeft nu in ieder geval wel een pak meer plek.

Tot slot zijn we getuige van de ongelooflijke destructieve kracht van water ... euhm ... van leveranciers van bouwmaterialen. Stel je voor dat we die tijdelijke verbreding van de overbrugging van onze onbevaarbare waterloop niet hadden gedaan, hoe hadden ze dan de materialen op de werf gekregen?!

Het is zover. Vandaag gaan de welfsels erop. Gewoonlijk werd beton enzo rond 9u geleverd, dus begeef ik me tegen die tijd ook naar de werf. De leverancier is er al, maar al snel komen we te weten dat er normaal pas tegen 10u afgesproken was. Tegen 10u15 komt Jos en de zijnen toe en kunnen de welfsels geplaatst worden.

Bij het leggen van de gladde welfsels boven de kelder valt me al snel op dat het precies toch echt moeilijk is om iets van de eerste keer goed uit te rekenen. De overspanning van de kelder is duidelijk geen veelvoud van de breedte van een welfsel ;-)

Jos heeft zoals gewoonlijk ;-) weer leuk nieuws. De netten die in de druklaag moeten komen kunnen niet geleverd worden en zullen waarschijnlijk pas maandag namiddag geleverd kunnen worden. Het storten van de beton zal dus niet voor morgen zijn zoals eerder beloofd. Dat wil zeggen dat de twee dagen drogen niet tijdens het weekend kunnen en dat we volgende week dus weer enkele dagen kwijt zijn. Het begint een saai leitmotief te worden. Ondertussen wordt stilaan wel duidelijk dat we heel mooi weer nodig zullen hebben tijdens november en december om de ruwbouw nog klaar te krijgen voor de Kerstvakantie.

Van Jos kom ik verder nog te weten dat JB Construct Betonbouw mij probeert te bereiken. We hebben zijn factuur geprotesteerd en dat hebben ze natuurlijk niet graag. In de namiddag bel ik even met hem. Hij is het niet me ons eens en dus vraag hem om het verder af te handelen met Astrid. Later verneem ik van haar dat hij haar de eenheidsprijzen zal bezorgen zodat zij een minprijs kan bepalen voor de ontbrekende werken. Ongetwijfeld ... wordt vervolgd.

Vandaag ben ik ook te weten gekomen waarom er verschillen zijn in de uitvoering van de afvoerbuizen. Jos werkte die dag blijkbaar met een "oude" versie van het plan, waarop de afvoerbuizen nog anders uitgetekend stonden. Arghl ;-)