De lang verwachte lastenboeken en meetstaten zijn toegekomen. We kunnen eindelijk beginnen met het aanvragen van offertes.

We hebben sinds 11 december niets meer gehoord van de ingenieur.

Veronique laat ons weten dat ze de volgende dag begint met het verwerken van alle informatie om zo de meetstaten en lasteboeken samen te stellen. Hierbij zal ze gebruik maken van de versie van de studie die ze op dat ogenblik in haar bezit heeft.

Een beetje met de rug tegen de muur laten we iedereen weten dat we er vanuitgaan dat iedereen "professioneel" werkt en derhalve ook zijn verantwoordelijkheid zal moeten opnemen indien er kosten rijzen tgv opmerkingen van de architecte die niet beantwoord zijn. We zijn het redelijk beu om deze kleutertuin verder te sponsoren.

Veronique heeft nog steeds opmerkingen omtrent nieuwe en reeds eerder opgemerkte problemen aangaande de studie.

Versie vier van de studie valt laat op de avond in onze mailbox.

Versie drie van de studie is in ons bezit. Veronique vindt opnieuw onvolkomenheden.

Ook deze bijgewerkte studie vertoont nog steeds problemen. Ik voel een soap-verhaal-gevoel opkomen.

Met een halve dag vertraging ontvangen we eindelijk de bijgewerkte documenten van Leo Kerremans, de ingenieur. Hij moest deze ochtend alles gewoon nog even nakijken. Het was maar een uurtje, en nog een uurtje, en nog ...

Het resultaat laat zich snel raden. Veronique had, net zoals elk ander normaal mens, de documenten de dag voordien verwacht. Had hiervoor dan ook vandaag een halve dag tijd vrijgemaakt. Deze vertraging zorgt er nu voor dat er volgende week een ander project voorrang krijgt, waardoor wij nu ook 16 december kunnen vergeten, waardoor we helemaal niet meer voor Kerstmis offertes kunnen aanvragen, laat staan voor het einde van het jaar nog ook maar een beeld kunnen vormen van de huidige situatie.

2006 zal niet het jaar worden dat we verhuizen. Ik hoop dat er stilaan een einde komt aan deze blijkbaar eindeloze reeks van incompetentie. Yeah, yeah, I know ... "Da's den bou menier".

Na anderhalf uur is duidelijk dat er veel kleine en grote fouten in de studie geslopen waren. Maar de antwoorden op enkele bemerkingen van Veronique bleken toch een gegronde basis te kennen die met het oog op de constructie-kost betere keuzes waren. Tegen donderdag 1 december mogen we een nieuwe bijgewerkte studie verwachten. Veronique heeft dan vrijdag om dit nogmaals na te kijken en dan moeten we alweer twee weken lijdzaam afwachten tot we op 16 december onze lastenboeken en meetstaten eindelijk in ontvangst mogen nemen. En dan ... dan kunnen wij eindelijk weer van start gaan met het zoeken van aannemers.

Na enkele telefoontjes slaag ik er uiteindelijk zelf in om een afspraak te maken met Leo op maandag 28/11 bij Veronique op kantoor. Benieuwd wat er nu weer allemaal uit de bus gaat komen.

Na drie dagen ontvangen we van Astrid, de helpende hand van Veronique, PNG versies van onze plannen. Totaal onbruikbaar door de lage resolutie. Veronique had ons PDF documenten beloofd.

Gelukkig kan onze goede vriend Allard, van OpenArchitecten, ons wel helpen en beschikken we nu wel over PDF versies waarmee we offertes kunnen gaan aanvragen. Had ik hier maar onmiddellijk aan gedacht. Wij konden niet met Allard werken, omdat we niet opnieuw met kennissen in zee wensten te gaan. Maar als je een project op stapel hebt en je wil een architect met een moderne visie, ... contacteer hem dan zeker :-)

In een eerste telefoontje sinds de vaststelling dat de constructie er niet goedkoper op geworden is, weet Veronique ons te vertellen dat zij bij het nakijken van de studie meer fouten dan correcte zaken gevonden heeft. We moeten dringend terug samenzitten met Leo.

Veronique weet ons te melden dat zij deze week misschien op dinsdag of donderdag tijd kan maken om naar de stabiliteitsstudie te kijken. We liggen weer een week stil, ondanks het feit dat tijdens de meeting met de ingenieur zij zelf informeerde naar zijn timing om hiermee rekening te houden.

Om 22.30 ontvangen we eindelijk de definitieve documenten van de ingenieur.

Na enkele uurtjes kom ik tot een vervelende vaststelling: er zit ongeveer 400 kg meer metaal en 10 m³ meer beton dan de vorige keer in meetstaten van de stabiliteitsstudie. Alleen de oppervlakte van de welfsels is gedaald met ongeveer 74 m². Als ik alles optel komt het er op neer dat deze constructie ongeveer 3200 € meer zal kosten dan de vorige.

Hmm ... dat is niet helemaal zoals verwacht. Toen we aan dit project begonnen was de doelstelling om de kostprijs van onze tweede architecte terug te winnen door een vereenvoudiging van het ontwerp. Daar waar we het meeste van terug hadden moeten winnen, de constructie, zien we nu dat dit deel zelfs duurder zal zijn.
We melden ons bevindingen aan Veronique en wachten op een antwoord.

De ingenieur heeft de eindmeet net niet op tijd gehaald. Drie balken zijn niet op tijd volledig afgewerkt, maar gelukkig kan ik een wel een voorlopige afdruk ophalen. Op maandag zal hij een PDF document doorsturen met de laatste kleine afwerkingen. We spreken af dat ik de documenten al naar Veronique breng, zoals eerder op de dag afgesproken, zodat zij op maandag er al een eerste blik op kan werpen. Indien er op het eerste zicht problemen zouden zijn kan ze deze doorspelen aan de ingenieur, die deze dan op maandag ineens kan aanpakken.

Na een brugdag op maandag, een extra-legale verlofdag op woensdag kan ik op donderdag eindelijk naar de gemeente, dienst ROHLL, om ons bouwaanvraag dossier te gaan indienen. Het is niet druk en na een vijftal minuten sta ik terug op straat met een bevestiging van onze aanvraag indien datum. En we wachten weer ...

Tijdens de meeting met de ingenieur worden de zaken die ik met Allard en Rik besproken heb te kloppen en al snel zijn we er alledrie uit: enkele muren worden dragend gemaakt en de kelder wordt lichtjes vergroot. Geen enkele ingreep vereist een aanpassing aan het plan dat ingediend kan worden. Maandag zullen we eindelijk ons dossier kunnen indienen.

De ingenieur heeft een drietal weken nodig om de studie te voltooien. We verwachten dus op vrijdag 18 november de stabiliteitsstudie en detailplannen zodat Veronique aan de meetstaten kan beginnen. Als alles een beetje meezit kunnen we begin december gaan praten met aannemers. Fingers crossed!

9.00 telefoon ... van de ingenieur. Er blijken een aantal serieuze constructieve uitdagingen in het plan te zitten. Na een telefoontje van Veronique en een bespreking met de ingenieur op zijn kantoor blijken het reeds in beschouwing genomen elementen te zijn.

We spreken af om op donderdag een meeting te plannen met ingenieur Leo Kerremans en Veronique om het plan in detail te bespreken mbt de constructie. In afwachting van uitsluitsel over het plan wachten we nog enkele dagen met het indienen van het dossier op de gemeente.

Om me voor te bereiden op deze technische zaken spreek ik af met Allard, van OpenArchitecten, om alvast eens met een Ingenieur Architect door het plan te gaan. Samen met hem en zijn vennoot Rik ga ik door het plan en bespreken we hoe alle elementen zouden kunnen uitgewerkt worden. Na een uurtje blijkt alles perfect mogelijk te zijn zonder ingrepen in het plan. Een hele geruststelling.

Het dossier is klaar. De volgende stap kan beginnen, de stabiliteitsstudie. 's Avonds tracht ik contact op te nemen met de ingenieurs aan wie we een offerte hadden gevraagd.

Na heel wat rondbellen blijken alle gecontacteerde ingenieurs geen optie. Met de goudengids in de hand vind ik Delta Consulting uit Heist-op-den-Berg. Ik mag dezelfde avond nog een copy van het plan brengen.

De plannen zijn klaar en om 8.30 staan we voor de deur bij Veronique om voor de eerste keer het definitieve plan te bekijken. Samen met haar overlopen we het plan in detail en spotten nog enkele details. Deze kunnen tijdens de komende dagen bijgewerkt worden en weldra samen met een hoop administratie ons bouwaanvraagdossier vormen.

Exact 1 jaar geleden vonden we onze grond. 1 jaar na datum is ons defintief plan nu echt in wording. We durven stilaan weer vooruitzichten te maken.

Tijdens de vorige ronde hadden we een zeer goede ervaring met Alcover Dakwerken. We hebben hen gecontacteerd met ons probleem en ze waren bereid om een berekening te maken voor beide oplossingen.

Wanneer we alle informatie nu naast elkaar leggen komt het verschil op een goede €4000. Het verschil is acceptabel en het komt dus neer op de andere factoren. Na lang overwegen komen we tot de conclusie dat we niet kunnen kiezen op basis van voordelen. We besluiten dus om op veilig te spelen en voor de oplossing te kiezen waar we van denken dat we op termijn het minste spijt kunnen krijgen. We blijven dus bij ons ruim en strak zadeldak. Case closed.

Zoals beloofd heeft Veronique ons vandaag het ontwerp met een piramidedak bezorgd. Tegen maandag moeten we nu definitief beslissen wat we willen.

Tijdens deze fase dat we wachten op het aanvangen van het uitwerken van plan spookt het piramidedak weer in ons hoofd. We besluiten dit probleem nog 1 keer aan te kaarten en aan Veronique te vragen of zij een variatie op het ontwerp kan maken met een parimidedak. We willen immers niet binnen enige tijd het onszelf kwalijk nemen dat we deze piste niet uitvoeriger bekeken hebben.

Veronique begrijpt onze motivatie en beloofd tegen het einde van de week een bijgewerkte versie van het voorontwerp te bezorgen. Wij moeten dan na het weekend laten weten wat we willen, want ze kan dan reeds aan ons plan beginnen.

De laatste aanpassingen aan het ontwerp besluiten de voorontwerpfase. Binnen een drietal weken kan Veronique aan het definitieve plan beginnen.

Blijkbaar waren drie dagen nog niet genoeg, want bij ons laatste bezoek vandaag hebben we kunnen vaststellen dat alle vegetatie op ons stukje grond omgetoverd is tot dor, bruin en vooral dood ex-onkruid. Wij tegen het onkruid : 1-0.

Met de bespreking van het derde voorontwerp begint het geheel stilaan echt zijn definitieve vorm aan te nemen. Nog enkele kleine ingrijpende structurele veranderingen en we zijn klaar om de overstap naar het "grote" plan te maken.

Een kort bezoekje aan de grond leert ons dat een goede 60% van het onkruid toch wel last ondervindt van de eerste sproeibeurt. Een tweede beurt is geen overbodige luxe. Het zal echter nog even wachten worden op wat droger weer om een tweede wandeling over ons stukje grond te maken.

Voorontwerp 3 is vandaag om 17.00 in de bus gevallen met alle wijzigingen die we enkele dagen geleden besproken hebben. We kunnen nu op zoek naar de volgende reeks van verbeteringen.

Het weer is zonnig vandaag, het perfecte weer om het onkruid te lijf te gaan. Na 2 uur en 6 maal 10 liter "round-up" is onze toekomstige buurman mijn redder in nood/dorst. Een frisse pint kan deugd doen.

Round-up is een contact-werking product. Het is daarom ook belangrijk dat het niet onmiddellijk regent na het aanbrengen. Na een 5-tal dagen zouden de wortels vernietigd moeten zijn. Omdat het oog van de klant toch sneller resultaat wilt zien, bevat het product tevens een additief waardoor na een 3-tal dagen de plant zelf er al wat minder "florisant" uitziet.

Bespreking voorontwerp 2. We hebben ondertussen alle afmetingen uitgezet en gekeurd en voelen ons echt moeilijke mensen. Als resultaat zijn er nu wel enkele hete hangijzers uit de weg geruimd.

De open ruimte tussen de garage en de keuken is geannexeerd bij de garage, waar nu eindelijk mijn toekomstige "grote" wagen kan staan ;-) De toegang naar de wijnkelder vertrekt nu vanuit de eethoek, waardoor de berging meer tot zijn recht komt. Tot slot zal mijn schoonmoeder niet in de regen staan als ze voor de deur, die nu een half metertje inspringt in de gevel, staat. Ons huis wordt echt voor ieders wat wil.

Een dag verlof doet wonderen. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om ons te wapenen tegen onze plantenweelde. Met een Birchmeier Flox in de hand, is snel al het onkruid aan de kant ;-) ... hopen we.

Na 1 week heeft Veronique reeds een bijgewerkt voorontwerp klaar. Alle besproken veranderingen zijn aangebracht. Nu komt het erop aan om de details te bekijken en alles te wikken en wegen. Hiervoor trekken we nu een weekje uit. Afhankelijk van de ingrijpendheid van deze nodige wijzigingen zullen we volgende week beginnen aan een laaste voorontwerp ... of misschien reeds aan het definitieve plan.

Ondertussen hebben we ook opgemerkt dat we niet alleen op de wereld zijn en dat er zelfs een verzamelpagina met bouwdagboeken onderhouden wordt.

Het was letterlijk enkele maanden geleden dat we nog echt aan ons stukje grond hadden gedacht. Het zou wel eens kunnen dat daar ondertussen een beetje onkruid op staat. We besluiten om even te gaan kijken om zeker te zijn dat het niet te erg is. Conclusie: Met 1 meter hoge gewassen kunnen we best dringend een weekendje de handen uit de mouwen komen steken. We waren het bijna vergeten: we zijn grondeigenaars tegenwoordig. We hebben er nog geen sluitende verklaring voor maar het gewas groeit blijkbaar alleen op ons deel, hard afgelijnd tot waar de spruiten kwamen.

We hebben zonet de eerste bespreking van het eerste voorontwerp achter de rug. Zoals het hoort was het geen eenvoudige bevalling, maar het resultaat mag er alvast wezen.

Na heel wat zoeken hebben we een mooie gevelstructuur gevonden die perfect samengaat met de mezzanine in het bureel. Het "aquarium" is nu veel beter verwerkt in de eetkeuken en deze laatste kan zelfs opnieuw via een verschuifbare wand afgesloten worden van de eetkamer en living.

Op de verdieping is de verdeling van de verschillende kamers herwerkt en zijn we terug gestoten op de eerdere basisindeling uit ons vorige plan. Dit bevestigt dat de vele uren werk die we daar vroeger hebben ingestoken, nog steeds hun vruchten afwerpen.

Het is nu vol spanning uitkijken naar de verwerking van al deze besproken zaken.

Na een tweetal weken krijgen we het eerste verlossende telefoontje dat een eerste voorontwerp op ons ligt te wachten. Tegen onze kwaadwilligste verwachtingen in heeft ze voor een aantal zaken reeds de nagel op de kop geslagen.

We hebben nu heel de maand juli om alles door te nemen en onze bevindingen uit te klaren. Tijdens deze maand is Veronique op vakantie en kan ze haar krachten opladen om ons op 2 augustus opnieuw te woord te staan.

Met het ondertekenen van het contract begint de bal opnieuw te rollen, na een kleine 3 maand stil gelegen te hebben. Samen met Veronique overlopen we opnieuw ons programma. Binnen een tweetal weken verwachten we een eerste voorontwerp.

Met onze nieuwe strategie voor ogen, hebben we een tweede gesprek met Veronique Van Rossum om te kijken hoe een volledig architectuur-project er kan uitzien.

Vijf minuten na het verlaten van de meeting, ligt ons besluit vast, we gaan samen met Veronique er van voren af aan tegenaan.

Het eerste gesprek met Veronique Van Rossum van Archi-Inventa heeft ons enkele nieuwe elementen bijgebracht. Zo blijkt dat ons huidig plan slechts als "schets" beschouwd kan worden en het financieel verschil zo weinig is dat...

Wat maken 1 jaar op een project waar je 20-30 jaar in wenst te gaan leven. We besluiten dat we met een nieuwe architect eventueel moeten overwegen om volledig opnieuw te beginnen om zo elk detail de nodige aandacht te geven. Op deze manier kan de nieuwe architect ook zijn input geven.

Op basis van de volledige lijst met offertes weten we nu dat het huidige plan "bouwbaar" is. We gaan dus opnieuw op zoek naar architecten om op basis van dit plan verder te werken.

Na weer een leuk onderhoud met de architect, hebben we hem uitgelegd wat een deur is en hoe je die opendoet en terug achter je sluit en nooit meer terugkomt.

Terwijl we een waardige opvolger zoeken, wachten we op de laatste offertes om zo begin mei onze defintieve beslissingen te treffen.

Met onze laatste set van opmerkingen kan onze architect het definitieve plan tegen maandag afronden en ons voorzien van een 20tal copies. Vanaf volgende week kunnen we dus echt aan de rechte lijn beginnen.

Vanaf vandaag kunnen we ons officieel de trotse eigenaars noemen van ons stukje grond. Na het voorlezen van de akte konden we allemaal met onze handtekening de overdracht van de grond bezegelen.

Het definitieve plan is klaar. Hier en daar zitten nog een paar schoonheidsfoutjes die we de in de loop van de dagen nog wel uitwerken. Afspraak tegen het einde van de week om de laatste puntjes op de i te zetten.

De eerste actie is vandaag begonnen.

Verbeke heeft vandaag de spits afgebeten van de activiteiten op ons stukje grond. De sondering moet de betoningenieur een beter beeld geven van de ondergrond. Met het grondwater bijna op zijn hoogste jaarniveau lijken de eerste resultaten van om en bij de 1,5m nog niet al te slecht.

De landmeter heeft ondertussen ook de afpaling in orde gebracht. 14a 3ca is best groot :)