woensdag 15 november 2006


En ja hoor ... dag 2 van de bovengrondse metselwerken beloofd een voltreffer te worden. Met volle moed worden de eerste snelbouwstenen en de eerste gevelstenen op elkaar gestapeld. Het is nu echt begonnen. Ik ben echt benieuwd of het nu echt zo snel gaat gaan als iedereen zegt.

Jos heeft direct al enkele vragen. Ten eerste blijkt dat onze mooie stenen ook (letterlijk) een keerzijde hebben. De stenen hebben aan een kant een inkeping en zijn aan de andere kant helemaal niet voorbestemd om zichtbaar gebruikt te worden. Dat betekent dat het niet evident gaat worden om er voldoende mooie te vinden om te gebruiken bij het rechtdoor metselen van de bovenkanten van ramen en deuren. De gegalvaniseerde L-ijzers om deze stenen te ondersteunen willen we zo klein mogelijk houden, dus wordt dit een visueel probleem. Ik vind dat Jos maar zijn best moet doen om mooie stenen tussen de paletten te zoeken en hou de boot een beetje af. We moeten hem niet alles makkelijker maken ;-)

Het tweede probleempje is iets vervelender. We werken met twee (prachtige) grijstinten. Het hoofdgebouw in een lichte grijze kleur, het bijgebouw in een donkere kleur. Achteraan het huis komen deze twee kleuren samen tussen de keuken en de eethoek. Veronique had hier een verspringing in het metselwerk van 3cm voorzien om de volume werking extra te benadrukken. Dat leek ons inderdaad leuk, maar we hadden er nog niet eerder echt veel aandacht aan geschonken. Tot nu dat Jos me er attent op maakt dat hierdoor er slechts 2cm isolatie zou overblijven.

De muur is opgebouwd uit een gevelsteen, een spouw van een 2tal centimeter, 5cm isolatie en een snelbouwsteen. Als de snelbouwsteen doorloopt en de gevelsteen 3cm naar binnenkomt EN de spouw behouden moet blijven, is er nog maar 1 variabele over ... de isolatie. Nu betreft het hier de keuken, die op de noordelijke hoek van de woning ligt, rondom veel glas heeft en een koepel heeft voor het merendeel van het dak. Het lijkt mij inderdaad niet de ideale plek om op isolatie te bekrimpen.

De beslissing is zo evident dat ik Jos met veel plezier zeg dat hij ook de gevelsteen gewoon mag doormetselen zonder verspringing. Als ik me goed herinner was de verspringing zelfs nog een overblijfsel van het begin waarbij we met 1 kleur werkten en de verspringing op die manier de volumes meer in de verf ging zetten. Ok, goed dat ik tussen de werfvergaderingen door nog even langsga om bvb. deze dingen op te vangen. Een uurtje na mijn werfbezoek rapporteer ik alles aan Astrid, zodat ze mooi op de hoogte blijft.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten