Dag twee dat er "echt" gewerkt is en er is weer heel wat in orde. In orde is eigenlijk slecht uitgedrukt. Ik ben geen kenner, maar als ik op de werf rondsnuffel, op zoek naar fouten en/of gebreken, kan ik me niet van de indruk ontdoen dat Jos een goed team heeft. Die gasten werken nauwgezet, denken aan vreselijk veel details en werken echt proper. Ja, zo zou het moeten zijn, maar ik kan me inbeelden dat het niet altijd zo is. Het mag allemaal niet zo snel gaan als ik het graag zou zien, maar het ziet er wel goed uit.
Dus, op die goede manier zijn vandaag de resterende muren van de kruipkelder opgetrokken, zijn de buizen voor de verluchting aangebracht en zijn de buitenkanten volledig ingesmeerd met mortel. Ik vermoed dat er nog enkele details afgewerkt moeten worden, de steunpunten verwijderd worden en de buizen voor de afvoeren nog moeten geplaatst worden. Dat zal morgen enkele uren in beslag nemen en dan kunnen we eindelijk afellen naar donderdag en vrijdag waarop de welfsels en druklaag hun opwachting zullen maken. Allez hop, nog een beetje geduld oefenen.

Bij het overlopen van alle punten in de muren waar buizen langs naar buiten moeten gaan komen, merk ik op dat 1 doorsteek niet voorzien is en dat ze een andere doorsteek een betere plaatsing hebben gegeven. Het tweede lijkt me meer dan ok, de ontbrekende ga ik toch maar eens melden. Waarschijnlijk hebben ze er ook een betere oplossing voor, maar die zie ik niet direct. Ik voel dat ik iets ga bijleren.

Even voorzichtig afwachten, maar na vandaag moet het gezegd dat als het droog weer is, dan schiet een bouwwerf als paddenstoelen uit de grond. Op een dag is de volledige kruipkelder zo goed als gemetseld en is alles ingereedheid gebracht om de muurtjes in de kelder zelf op te trekken. Beton zal er vrijdag nog niet mee opliggen, maar de welfsels zou misschien nog wel eens lukken. Hopelijk is het morgen ook nog zo droog zal ze voorspellen. Astrid zou vandaag tussentijds eens langs de werf moeten geweest zijn. Hopelijk ontvangen we nog wat feedback van haar.

Met de eerste muren komt ook de vorm al meer en meer tot leven en kunnen we toch al eens echt "rondlopen".

De kalender leert ons dat weken echt kort zijn en dat het einde van de week dikwijls aan het begin van de volgende week ligt. Jos was enkele dagen ziek geweest en moest dan nog dringend ergens blauwe steen gaan leggen, bij mensen die er al lang op zaten te wachten. Jaja, ... onze kalender zegt ondertussen ook al "eind oktober" en structureel is er deze maand niet echt veel van de 40 verwachtte dagen gepresteerd. Maar wat, ... 't is den bouw ;-) Aan de telefoon stelde Jos me eerder gerust dat die 40 dagen wel de nodige marge hadden en dat hij het allemaal nog vrij positief inschat. Allez, ... hoop doet leven ;-)

Deze ochtend is het dan echt tijd voor "de eerste steen". Omdat ik niet om 7.00 op de werf geraak ligt de eerste steen er om 9.00 al wel, samen met een volledige rij over de lengte van de achtergevel. Leuk, er is dus al heel wat gebeurd deze ochtend. Het doet me plezier om inderdaad te zien dat dit wel snel vooruit kan gaan. Wel verneem ik nu van Jos dat ze volgende week maandag 30 en dinsdag 31 oktober de brug maken en dat er dus alleen op donderdag en vrijdag gewerkt zal worden.

Wanneer ik tegen de avond nog even terugkeer om in te schatten hoeveel ze nu op zo'n dag kunnen doen, is mijn hoop weer even snel in de kiem gesmoord als hij gekomen was. Amper 2,5 rij stenen is in het totaal opgericht. Dus nog 1,5 rij is er bijgezet na mijn bezoek in de ochtend. Waarschijnlijk hebben ze een paar goede stortbuien over zich gehad en hebben ze de moed opgegeven. Voorlopig kan ik maar hopen dat Jos en het weer wat meewerken en toch proberen om op donderdag en vrijdag volgende week de welfsels er op te krijgen en dat er dan op maandag 6 november nog maar eens gehoopt mag worden op een (hernieuwde) start.

Het einde van de week werd het begin van de volgende week, want de korven voor de funderingen waren pas donderdagavond klaar en zo laat beton bestellen dat was niet meer mogelijk. Ach, ja. Een halfuurtje voordat de betonmolens arriveren zijn de machinaal uitgegraven sleuven al mooi verder met de hand afgewerkt, staat de aansluitbocht al op zijn plek en liggen de korven te wachten om overgoten te worden met beton. Elke keer wordt er een ander deel van het huis duidelijker en duidelijker.

En eens het beton gearriveerd, gaat het weer snel vooruit. Al snel kan ik uitkijken over een immense oppervlakte aan beton, sorry ... over onze toekomstige kruipkeldervloer. In de zuiveringsbeton wordt aan de kanten een net gelegd om het geheel te verstevigen. Ik moet toch nog eens informeren waarom er bvb. in de omrigende funderingen geen wapening in moet en in de vijf "armen" die van de kelder weglopen wel. Ik had verwacht dat er in de volledige funderingen korven zouden gekomen zijn.

Jos vermoed tegen het einde van de week wel de muren te kunnen oprichten. De beton heeft maar enkele dagen nodig om voldoende te drogen. Met het mooie weer dat ze voorspellen deze week zou het wel eens leuk vooruit kunnen gaan.

Jos gaat vandaag de steunvoeten metselen. In de loop van de week komt Van Loo-Peeters de kelder aanvullen en de kruipkelder uitgraven.

Mijn verwondering is groot wanneer ik op de werf aankom en Van Loo-Peeters daar aantref. Jos weet me te vertellen dat ze gevraagd hadden om reeds vandaag te komen, want de rest van de week was moeilijk. Vorige keer hebben we een weekje moeten wachten, nu zijn ze te vroeg. Bijna niet te geloven "te vroeg in den bouw". Zo gezegd zo gedaan.

Jos zijn mannen beginnen ijverig de steunvoeten te metselen. Met grote betonblokken gaat zoiets vlot en na het boren van enkele gaatjes in de kelder kunnen de steunvoeten met metalen staven verankerd worden in de kelder, zonder substantiele impact op de kelderconstructie. Op een klein uurtje zijn de vier gasten uit de put en kan er begonnen worden aan het uitgraven van de kelderruimte.

De uitgegraven grond wordt gebruikt om de put rond de kelder aan te vullen tot op kruipkelderdiepte. En zo wordt de berg grond achter op ons stuk grond eigenlijk niet groter. Het gaat echt een kruip-kelder worden. 80cm is echt niet veel, maar bon, als alles goed gaat moeten we er zelfs nooit zijn ... famous last words. Al snel is de kruipkelderdiepte bereikt en kunnen de funderingssleuven uitgetekend worden. Het is een heel puzzelwerkje om de heen en weer springende voorgevel af te tekenen, maar na enig hersenbrekend werk staan de funderingen al snel op hun plek getekend.

Bij het uittekenen ervan ontdekken we natuurlijk dat de kelder aan de voorzijde ongeveer 6cm meer naar rechts staat dan de achterzijde. Maar "dat regelen we wel". Geen zorgen bij de bouwers, betekent geen zorgen bij ons. Klokslag 4 uur zijn ze klaar met het uittekenen en om klokslag 4 uur en 1 minuut zijn ze weg. Nog een uurtje later zijn ook de sleuven uitgegraven en kan iedereen naar huis. Tegen het einde van de week zou dit allemaal vol beton moeten liggen, zodat de funderingen en de zuiveringslaag voor de kruipkelder klaar zijn om volgende week als basis te dienen van een hoop metselwerk.

De eerste werfvergadering: Leo kwam een beetje na het afgesproken uur toe en niet veel later ook Jos. Jos' voorstel om steunvoeten in betonblokken te metselen op de overstekende keldervloer werd door Leo als een valabele oplossing geaccepteerd. Verder mag Jos ook de balken kleiner uitvoeren en het overige volume gewoon metselen. Het resultaat? De kelderstructuur is een perfecte kuip, zonder inhammen die eigenlijk de structuur kunnen verzwakken. Een betere kelder dus. De uitvoering met betonblokken en de anders uitgewerkte balken zijn voor Jos eenvoudiger en sneller uit te voeren EN dus ook goedkoper. We blijven dus over met een betere, snellere en goedkopere oplossing. Neen, ik ga me nu geen vragen stellen ;-) Misschien achteraf.

Na een half uurtje komen Astrid en Veronique's vader toe. Astrid zal als assistente van Veronique onze werf als haar eerste werf opvolgen. Voor ons geen probleem, zolang ons huis er maar even kwalitatief komt te staan. De vader van Veronique kent de stiel en ik heb wel vertrouwen in hem als begeleidende mentor. Leo is ondertussen al vertrokken, maar Jos is er nog en hij legt de beslissingen uit. Iedereen kan zich er in vinden.

We zijn vandaag even langs enkele referentieadressen geweest voor betonvloeren in Aarschot. Op de terugweg zijn we dan even langs ons eigen werfje gegaan, maar we zijn ook even gestopt bij de werf van Ankie en Tom. Ankie is een vriendin van Kristien en zij is dus samen met haar wederhelft ook aan het bouwen. Ze doen dit vlak bij ons, op amper 3 kilometer afstand en amper twee straten verwijderd van de Peyerstraat. Ankie en Tom houden ook een bouwdagboek bij. Je kan dit nalezen op http://wijgaanbouwen.be.