en ... schilderen ...

Met de toestemming van Perpet beginnen we aan de laatste grote onderneming voor de verhuis: het schilderen van zo'n 650m2 muren en plafonts. Lang leve De Verfkerk. Dankzij mijn ouders hebben we een fantastisch adres voor al onze schilderbenodigdheden. In een oude kerk of kapel hebben enkele jonge gasten hun schilderwinkel ondergebracht. Ze hebben altijd de beste prijzen en zo ook net nu voor onze vraag: primer aan bijna de helft van de normale prijs. Met een achterbank vol verf zet ik koers naar de Peyerstraat en staat weldra de garage klaar om te beginnen schilderen...

De laatste dag van een lang weekend verlof. De ideale moment om een namiddag de smurrie verder op te laden en naar het containerpark te gaan MET eigendomsbewijs en een hulpvaardige vader (in nette kleding). Het is gelukt. Met vereende krachten slagen we er in om de smurrie af te laden op het containerpark. Terug in de Peyerstraat kan ik met mijn verjaardagscadeau (een 20m lange tuinslang en mega-multifunctionele spuitkop) aan de slag om de aanhangwagen van Guy opnieuw aanschouwbaar en "aanruikbaar" te maken.

Tot slot van de dag nog een bemestingsronde voor gras en onkruid, zodat beide snel groeien. Het gras om evidente redenen, het onkruid om het sneller allemaal af te kunnen doen.

De eerste dag van een lang weekend verlof. De ideale moment om een voormiddag de smurrie te gaan opladen en naar het containerpark te brengen. Ja, man, na amper twee dagen is de smurrie al zo danig aan't gisten dat er bijna nog maar 2/3 van de oorspronkelijke hoop overblijft. Maar nog steeds net te veel om in 1 keer naar het containerpark te brengen. Geen nood, dan rijden we twee keer. Op het containerpark aangekomen blijkt echter dat ik er niet terecht kan omdat het adres op mijn identiteitskaart niet een deelgemeente van Heist-op-den-Berg aangeeeft. Maar mits een bewijs van eigendom kan ik wel toegang krijgen. Een voormiddag hieraan spenderen ging nog net. Maar nu nog eerst over en weer rijden om de nodige papieren te gaan halen ... Dan zal het tot maandagochtend moeten wachten. Gelukkig heeft Guy zijn aanhangwagentje niet direct nodig en kan alles mooi verder gisten tot maandag ... yummie.

Gisteren belde Perpet me trouwens ook op om te melden dat hij vandaag nog wat verder kwam werken. Nu de venstertabletten er waren, kon hij die al bijwerken. Wat eerst een dagje werk was, werd al snel drie dagen werk, want ook de zolder kon afgewerkt worden en de deur naar het bureau. Na deze bijwerk actie resten nog de trappen, maar dat zal pas tegen eind augustus goed en wel rond zijn.

Vandaag kunnen we dus nog maar eens beroep doen op Verhuur Van Rompaey voor een grasmachine. Dat is de snelste oplossing en dan kunnen we de komende weken zien wat we doen met de aankoop van onze eigen machine.

Rond de middag krijg ik plots telefoon van Danny. "Christophe, is het goed dat Guy en ik met het grasmachine van Guy al beginnen aan het afdoen van het onkruid?" "Euhm, ja, maar ik ging vanavond met een gehuurde machine dat wel komen doen hoor, jullie moeten nu toch ook niet mijn werk gaan doen." "Neen, maar we helpen graag. Allez, goed we beginnen eraan hey".

Wanneer ik om 17.00 op de werf toekom kan ik met schaamrood op de wangen aanschouwen dat mijn twee toekomstige buurmannen de volledige achtertuin ontdaan hebben van het spurrie. En het was niet van de poes. Spurrie houdt blijkbaar veel water vast en kleeft direct tegen de grond. Wat er dan nog afkomt wordt tot een soort moes ... zeg maar smurrie herleid. Je koopt je buren samen met je grond, maar hebben wij even de beste buren ter wereld er bij gekregen. Thumbs up.

Vandaag komt CarpetRight de maten van het bureau nakijken om de juiste hoeveelheden laminaat, ondervloer, profielen, ... te bestellen. Alles lijkt wel in orde. Wordt vervolgd op woensdag 22 augustus.

Het is prachtig weer en Danny staat op zijn stuk grond nog wat te werken. Tijd voor een gezellige burenbabbel bij een prachtige avondzon. Niet veel later staat ook Guy erbij en plots komt Narre aangelopen. "Ge hebt sperre!!! Het staat vol sperre!!! Doe da weg voor het zaad laat vallen!!!" Nu is Narre wel altijd wel kritisch, maar er zit altijd ook een stevige grond van waarheid in. Ok, onze gazon is niet echt wat we gehoopt hadden. In plaats van gras hebben we mooie witte bloempjes. Een typische bodembedekkend onkruid, dat ik binnenkort wel eens mee afrijd.

Het blijkt dus niet zomaar een bodembedekkertje te zijn, maar een vreselijk woekerend onding. In de volksmond sperre, officieel gewone spurrie. Ik weet wat te doen morgenavond ... naar Verhuur Van Rompaey een grasmachine huren en 1300m2 spurrie verwijderen. Waarom wordt het toch altijd zo nog net 1 stapje erger ;-) The Weed Strikes Back

Danny, expert ter zake, weet wel de oplossing van het misterie van de verdwenen siliconen. Het zijn vogels die dat komen wegpikken. Ze worden daar high van. Dat is dus blijkbaar een drug voor die beesten. Ze zouden beter wat van ons spurrie-weed pikken.

Op een week is het werk van twee weken verzet. Zo goed als alle tegelwerken zijn afgerond, op enkele details na liggen of staan alle tegels op hun plek, inclusief de "overtollige" 7m2 in de badkamer. We zullen ons ontwerp dus moeten bijschaven.

In de tuin doet Kristien een bizarre ontdekking. Aan het keukenraam is de silicone van de ramen ... weg ... gekrabd ?!

• GSM rinkelt (ai, Paul De Preter) "Hallo?
• Christophe, Paul De Preter hier. Seg, de mannen bellen me net op om te zeggen dat ze 7m2 wandtegel tekort komen in de badkamer. Moesten we een muur niet doen?
• Ja, de achterste wand, zoals vorige zaterdag besproken, moest pas vanaf 2m hoogte betegeld worden omdat we de rest een spiegelwand willen maken, en die is 3,5m breed, dus dat is inderdaad 7m2
• Stilte

Dag drie en de meeste voegen zijn nu al opgevoegd. In de badkamer is het bad afgewerkt en in het toilet is de afkasting van de Geberit spoelbak ook al betegeld.

Op de benedenverdieping hebben we nu ook plinten en is de vloermatkader ingetegeld.

De uitzettingsvoegen zijn een feit en zo goed als de volledige bendenverdieping is nu gevloerd. Alleen het stuk rond de door Gerry aangeduide steunpunt voor de trap ligt nog open. Waarschijnlijk wordt dit beter pas afgewerkt als de trap er staat.

Paul De Preter is vandaag in gang geschoten. Wanneer ik 's avonds op de werf toekom is de keuken reeds volledig gelegd. Niet slecht, tegen dit tempo zijn ze toch wel op een week of twee klaar.

Bij een korte inspectietocht op de verdieping, blijkt dat daar reeds alle vloeren gelegd zijn. Het is wel duidelijk dat ze er niet te veel dagen van hun verlof willen aan spenderen. Alle motivatie is goed - hopelijk wordt het niet snel ten koste van de kwaliteit.

Op de benedenverdieping merk ik op dat ze de beloofde extra uitzetvoegen niet gemaakt hebben. Een telefoontje met Paul De Preter brengt gelukkig in extremis nog redding. Hij heeft ook nog enkele vragen ivm de vloerpompen van de glazen deuren en de plaatsing van de trap in het bureau. Dus zorg ik dat de volgende dag Gerry ter plekke zal verschijnen en dat de kartonnen mal terug op de werf terecht komt.

Dag twee dat ik thuiszit, aan de bank gekluisterd met weer een stevige verkoudheid. Gelukkig moest ik uiteindelijk vanmorgen weer niet om 8.00 op de werf staan om Paul De Preter binnen te laten. Maar om 10.00 telefoon van Jos. Blijkbaar wil hij vandaag komen metselen. Om enkele stenen te kunnen doorslijpen heeft hij wel stroom nodig. Maar het is goed genoeg als ik kort na de middag langskom. Voorlopig kunnen ze verder met het gewone metselwerk. Rond 13.00 kom ik toe en staat er al een muurtje zo goed als klaar. Nog een koplaag erop en onze overbrugging is weer een stukje afgewerkter.

Blijkbaar is de gemeente gisteren weer eens langsgeweest op hun jaarlijkse baggertocht van de Peyerloop. Het is er aan te zien: de zijkant van de gracht ligt weer vol opgegraven slijk en onze electriciteitaanvoer die in de bedding van de beek ligt is inderdaad mee opgelicht geweest. Van Jos verneem ik dat indien de buren niet waren komen verwittigen het nog veel erger had kunnen zijn. We gaan hier toch iets moeten op vinden, want zo gaan we ooit op een dag eens zonder stroom komen te zitten.

Later op de middag slaag ik erin om Paul De Preter dan toch vast te krijgen en aanhoor ik de zoveelste uitstelling, ... "Zaterdag beginnen we en ik bel je morgen op om te zeggen hoe laat we beginnen." Zolang ze maar voor 6 augustus klaar zijn.

De weken vliegen en we wachten nog steeds op Paul De Preter. Ondertussen heeft Perpet me opgebeld met de vraag of hij vandaag het gyproc werk op zolder mocht komen afwerken. Ook Jos wil vandaag beginnen aan de zijkanten van de overbrugging.

Natuurlijk zit ik, na enkele rustige dagen, met een verkoudheid - blijkbaar wordt een mens ziek, als de boog even niet gespannen staat. Met een ijle kop rijd ik dus maar snel over en weer om Perpet binnen te laten en met Jos af te spreken hoe hoog de oprit gaat komen, zodat ze hun metselwerk hierop kunnen afstemmen. Vandaag wordt er rond de buizen een fundering van beton gegoten en vrijdag wordt hierop dan verder gemetseld.

Maandag wist Paul De Preter nog te vertellen dat ze woensdag of donderdag gingen beginnen. Tot op heden geen bericht, het zal dus wel niet voor morgen zijn. De voicemails die ik achterlaat blijven onbeantwoord.