We hebben de definitieve lastenboeken uitgestuurd naar twee aannemers, Voet en Fransen. Beiden kunnen nog dit jaar beginnen, een van onze vereisten. We wachten nu op de definitieve prijs en zullen dan de definitieve keuze maken en de aannemer voor de ruwbouw contracteren. Als alles goed gaat weten we weldra dat we met zekerheid dit jaar nog beginnen.

Onze beslissing is gevallen. We zullen de werken zelf organiseren. De beslissing is zo objectief mogelijk genomen op basis van zo vergelijkbaar mogelijke offertes. Bovenop de totale som die we (minstens) zullen betalen wanneer we de werken zelf coordineren, hebben we een percentage gerekend die wij over hebben voor het uit handen geven van de werken en de daarmee gepaard gaande mogelijk problemen en extra kosten. De offerte van Eduard kwam hier nog boven, waardoor het financieel niet verantwoord was om van start te gaan. Zelfs met een all-in-one oplossing zullen er zich nog problemen voordoen en die kunnen we financieel niet dragen. We vinden het spijtig, zowel praktisch als persoonlijk, dat we niet met Eduard in zee kunnen gaan, maar we kunnen ons niet in zo'n avontuur wagen, zeker niet met een vriend.

De zoektocht naar posten die geschrapt kunnen worden om het budget weer volledig onder controle te krijgen is succesvol geweest. Door het uitstellen van de voegwerken, het zelf plaatsen van de dak- en vloerisolatie besparen we al een hoop. Daarnaast doen de aannemers ook hun best. Na een herziening van de offertes voor de ruwbouw en dakwerken vinden we nog enkele duizenden euros. Het aanvragen van nog enkele bijkomende offertes voor bepleistering en chapewerken zorgt al snel voor nog extra besparingen.

Kortom, een snel optelsommetje stelt ons gerust dat we het budget op een aanvaardbaar niveau hebben gekregen. De laatste lijn licht voor ons. We moeten nu beslissen hoe we effectief van start zullen gaan. De keuze tussen het zelf organiseren en het contracteren van een all-in-one projectontwikkelaar ligt nu voor ons. We vroegen aan Eduard Jacobs, een oude studievriend en nu zelfstandig projectbegeleider, om een offerte te maken voor de oprichting van onze woning. We zullen deze vergelijken met het plaatje wanneer we de organisatie zelf opnemen.

Op aanraden van Veronique, nemen we ook nog contact op met Allivan, een leverancier van aluminium ramen. Jaren zijn we op onze trips tussen Antwerpen en Leuven voorbij deze mensen gereden en nooit is onze eurocent gevallen om ook bij hen eens aan te kloppen. Gelukkig hebben we dit gedaan, want voor de eerste keer leren we dat we eigenlijk helemaal geen structuurafwerking willen maar gewoon een matte afwerking. Structuurafwerking is zelfs iets dat zij niet willen doen omdat na het plaatsen van de ramen de chape en pleisterwerken nog dienen te gebeuren en die zorgen voor zoveel fijn stof dat de porien in de structuur van de ramen reeds volledig vol vuil komen te zitten dat er soms maar zeer moeilijk uit te verwijderen is. Netto resultaat is een mooiere afwerking en toch weer een besparing van bijna 1000€ Tegen het einde van de maand weten we wat onze ramen bij hen zullen kosten. We zijn benieuwd, want we zijn zeer tevreden over hun eerste indruk.

Net zoals vorig jaar begeven we ons ook dit jaar nog eens naar Batibouw. We hebben we niet zoveel te zoeken, maar hebben een belangrijke afspraak met JP Thomas van American K. Op basis van ons nieuwe plan beginnen we opnieuw en tekenen we een nieuwe keuken uit. Tegen mei zullen ze dit nieuwe ontwerp verder uitwerken en ons een offerte bezorgen. Tijdens de opendeurdagen in mei kunnen we dan de defintieve keuken op papier zetten en (nog maar eens) ondertekenen.

Een bewogen maand sinds de laatste wapenfeiten. Met het binnenkomen van de offertes voor de posten voor ruwbouw wind-dicht, groeide ook het totaalbedrag zienderogen. De som van de goedkoopste offertes voor de goedkoopste keuzes bleek al snel 25% hoger te liggen dan het met Veronique afgesproken budget. Auwch.

Dit is wat je een pat-stelling kan noemen. We kunnen dit niet bouwen en we kunnen ook niet opnieuw aan het tekenen gaan om een derde plan uit te werken. En zo rest er ons maar 1 oplossing: wringen, de spons letterlijk uitwringen.

Tijdens een vergadering met Veronique komen al enkele interessante punten naar voor die ons kunnen helpen om het tekort terug te dringen zodat we budgettair verantwoord de eerste stappen kunnen zetten. Zij belooft om tegen het einde van de week een lijstje te maken van zulke posten. Wij doen ondertussen hetzelfde met de afwerking en gaan nog op zoek naar goedkopere chape'ers en bezetters. Tegen het einde van volgende week willen we met een geruster hart de ruwbouwaannemer kiezen en beginnen contracteren.