De planning begint zich stilaan te vullen. Dirk van Dimaco bevestigt dat hij op 12 februari aan onze werf begint. We sturen hem nog de laatste detailwijzigingen door en zijn nu helemaal klaar om de eerste leidingen in ons huis te laten aanbrengen. Nog even en we zijn "wired".

Het heeft allemaal een deja-vu effect. Voor de tweede maal staan weer een hoop mensen klaar om ramen op te meten. Deze keer echter liggen de dorpels er en zijn alle muren van hoogte. Ja, het gebeurt echt, ze beginnen er aan.

De beneden verdieping gaat vlot. Op de bovenverdieping, ontbreken er nog twee dorpels. Maar deze keer accepteren ze wel wanneer Jos zegt dat ze hiervoor 6cm moeten voorzien. Wanneer we uiteindelijk over de ramen aan voor- en achtergevel beginnen na te denken, blijkt dat de manier waarop Jos, Astrid en Benny van Dakwerken Holemans dachten dat het dak uitgevoerd ging worden, toch niet echt helemaal 100% duidelijk is. Allivan kan eigenlijk niet met zekerheid deze ramen opmeten. Ze willen toch niet een tweede keer op hun stappen terugkeren en accepteren na heel wat over en weer gediscussieer de afgesproken maten. Achteraf vragen ze me om hen nog een derde keer te laten komen, wanneer het dak er op staat. Ze willen, om ons te beschermen, nog een derde keer komen. Chapeau.

Maar de ramen zullen er pas de eerste week van april zijn. In theorie betekent dit dat de technieken (sanitair en CV) niet kunnen komen voor april. Dat is niet acceptabel, dus zal er iemand de volledige ruwbouw in tussentijd winddicht moeten maken. Jos wil wel tegemoet komen en zijn bijdrage leveren om de problemen tgv de achterstand wat goed te maken. Hij stelt voor om alles met platen winddicht te spijkeren.

Ondertussen zijn Jos zijn mannen lustig aan het metselen. Met de eindmeet in zicht, zie je nu letterlijk de laatste vierkante meters baksteen op hun plek vliegen. Eind deze week is de ruwbouw offcieel klaar. En dan wordt het wachten op Dakwerken Holemans. Astrid gaat echter wel achter hem aan, omdat we dringend moeten afstemmen hoe het zit met de dakconstructie in het kader van de ramen.

Later op de middag passeer ik nog bij Driesmans Sanitair om nog enkele dingen af te stemmen en te informeren wanneer we kunnen afspreken voor het plaatsen van de leidingen. Nadat Erwin van Driesmans Sanitair bevestigd heeft dat ze in het met panelen winddicht gemaakte huis aan de slag kunnen, spreken we af dat zij onze werf inplannen op 12 maart. Oef, weer een afspraak die op papier staat.

Ons dagboek is voorlopig steeds eenrichtingsverkeer geweest. Wij hebben verteld en jullie hebben gelezen. Om de interactiviteit wat meer ruimte te geven hebben we een Google Group aangemaakt waar iedereen een bericht kan aan zenden (via email of via de Google Groups website). Deze berichten zijn dan allemaal terug te vinden online.

Wat kan er allemaal ? Vragen, opmerkingen, ideeen, ... Maar ook gewoon een "steunbetuiging", eigen ervaringen, ... Alles wat met onze bouwwerken en bouwen in het algemeen te maken heeft is welkom. Het is ons gastenboek.

Je vindt onze groep op http://groups.google.be/group/peyerstraat35/topics. Als je geen Google Account hebt kan je altijd een mailtje richten aan peyerstraat35@googlegroups.com. Als je een mailtje stuurt naar dit adres, wordt er een berichtje aangemaakt in ons gastenboek. Dit berichtje komt dan online bij de andere berichtjes (na onze goedkeuring natuurlijk ;-) ).

Ja, ja, ja, ... de druklaag op de zolder verdieping ligt er op!

Het lijkt wel of we nu het hoogste punt van de streek zijn. Het is best grappig om vanop deze hoogte naar de straat te kijken. Het geeft je een heel ander perspectief ;-)

Samen met de druklaag op de zolder-welfsels, is ook de trap naar de verdieping gegoten. Dat wil zeggen dat Kristien dit weekend ook eens naar boven kan.

Donderdag, werfvergadering dag. Zoals verwacht liggen de welfsels boven de verdieping er op en is de trap naar de verdieping klaar om gevuld te worden met beton.

Wanneer ik op de werf aankom, is er weer eens niemand te zien. Ik had Jos nooit mogen zeggen dat Allivan pas op dinsdag ging komen opmeten. De extra ruimte wordt natuurlijk niet nuttig opgevuld, maar stelt hen in staat om voor de verandering nog eens een dagje elders te gaan werken. Morgenvroeg wordt de druklaag gegoten en tegelijkertijd ook de trap.

Vandaag wordt nog eens een spektaculair stukje toegevoegd aan de werken. Over de volledige breedte van het huis (11m) worden 2 stalen liggers geplaatst waarop de dakconstructie zal steunen. Wanneer ik op de werf toekom, liggen de twee liggers natuurlijk al op hun plek. Maar het is er niet minder imposant door. 1000 kg elk, ik vraag me soms af of de woning wel sterk genoeg gaat zijn om alle beton en staal te kunnen torsen.

Ik weet nu ook eindelijk waarom er onder de stalen liggers steeds beton sloefen moeten gegoten worden. Er komen voeten op ;-) *tida ta*

Ondertussen zijn ze ook ijverig bezig met het vullen van de eerste trap, naar de kelder. Weldra kan ik dus eindelijk eens afdalen in de kelder. Ik ben benieuwd hoeveel schade (lees opruimwerk) het ingestroomde water en zand met zich meegebracht zal hebben.


Het is volop winter en we zijn al goed gespaard gebleven van vrieskou. Een korte inspectie van de pas gegoten balken, leert dat het tijdens de nacht toch aardig gevroren heeft. Er hangen zelfs ijskegeltjes aan.

De laatste twee weken is er veel gebeurd. Jos is duidelijk wakker geschud en we hebben natuurlijk veel geluk gehad met het weer, ondanks de stormen. Nog twee punten moeten gemetseld worden en we kunnen stilaan aan de volgende fase, het dak, beginnen denken. In afwachting daarvan komen ondertussen de laatste welfsels toe. Slechts enkele maanden geleden leek dit allemaal vreselijk ver weg en nu is het echt bijna een feit. Je kan nu echt al heel concreet een beeld vormen van onze toekomstige woonst.

Tijdens de vorige werfvergadering had Astrid nog een schoonheidsfoutje opgemerkt. Een stalen ligger boven een raam was blijkbaar na het leggen nog verschoven. Volgens Jos had de lasser bij het lassen van enkele haken, blijkbaar meer kracht getoond dan verwacht en was de ligger naar binnen verschoven. Deze uitstekende rand zal dus bijgewerkt moeten worden, lees weggezaagd moeten worden. Haal de slijpschijf maar boven !

En ondanks onze artistieke meningsverschillen wil onze architecte, Veronique, blijkbaar toch geassocieerd worden met onze woning en heeft ze aan Jos gevraagd om haar "tag" aan te brengen op onze gloednieuwe gevel.

Na een telefoontje met Astrid over de stand van de werken, neemt zij contact op met Allivan. Er wordt een nieuwe afspraak gemaakt op 30 januari. Ze stemmen in om de bovenkant van de ramen op aanwijzen van Jos op te meten, zodat we niet moeten wachten tot het dak er volledig opstaat. Deze keer hebben ze het onder elkaar uitgemaakt, dus als ze nu weer een reden vinden om de ramen niet op te meten dan ... zal het dinsdag weer stormen, heel plaatselijk, orkaankracht en die orkaan heeft dan nu al een naam ... Ikke!

Mijn tirade van het begin van de week heeft zijn vruchten afgeworpen. Dat en het feit dat het heel de week mooi weer geweest is (voor de tijd van het jaar). Alle gevels van de verdieping staan klaar en bijna alle binnenmuren staan op hun plek. Volgende week moet er nog een dag gemetseld worden en dan kunnen de balken en liggers boven de verdieping geplaatst worden. Wat de ramen betreft lijkt alles stilaan opmeetbaar te worden. Maar deze keer zal Astrid alles afchecken met Allivan. Geen twee keer met den deze.

Jos en ik hebben eens goed gepraat. De klok tikt, de boeteclausule ook. Maar zelfs dat geld maakt onze achterstand in tijd nooit goed.

Na de circus-akt van gisteren is het tijd om eens met Veronique te gaan praten dat het nu echt niet meer verder kan. Jos is er in geslaagd om sinds 9 oktober 30 dagen te werken, heeft hij omwille van regen en wind op 8 dagen niet kunnen werken en heeft hij een 20-tal dagen aan zijn, mijn en iedereens neus laten voorbijgaan. Als ik alles optel, de verloren dagen oversla en de nog voorziene dagen erbij tel, had Jos kunnen klaar zijn op 12 december. Veronique belooft om van haar kant ook druk te zetten op Jos en raadt me aan om hem ook te confronteren met de cijfers. Ik begeef met dus naar de werf.

Je houdt het niet voor mogelijk. Na de farce van gisteren is om 11.00 vandaag Jos niet te bespeuren. Na enkele telefoontjes verneem ik dat ze onderweg zijn. Ik ga eerst wat afkoelen en zal hem dan wel eens uitleggen hoe het zit. Eerst een weekendje afkoelen.

Bij een rasechte zuidwesterstom sta ik op de werf, samen met de mensen van Allivan, Jos, mijnheer Holemans en Astrid. Al snel stelt Allivan dat zij de ramen nu niet willen opmeten. Niet omdat het te hard waait, maar omdat er te weinig afgewerkt is. Het plan van Jos en Veronique om de ramen al te laten opmeten valt in het water. Zonder volledig opgemetste gevels, zonder blauwe steen en zonder dak erboven wilt Allivan niet opmeten.

Het ontaardt even in een bitsige woordenwissel tussen Jos en Allivan, maar er worden vandaag geen ramen opgemeten. Ik ben woest. Nu mag hij tijd spenderen aan andere werven, maar nu is een afspraak om de ramen op te meten in het water gevallen. Letterlijker kan er geen achterstand aangetoond worden. Hij wist dat dit één van de laatst mogelijke ogenblikken was om qua planning de ramen nog op te meten en die is nu verloren gegaan. Dit gaat duidelijk gevolgen hebben.

Een nieuw jaar, en ... we beginnen er niet echt aan. Het regent weer en de vooruitzichten zijn niet schitterend. Naar het einde van de week toe voorspellen ze zelfs een zuidwester storm. Ik hoop dat Jos alles voldoende opmeetbaar krijgt tegen donderdag. Volgens hem moeten de ramen opgemeten kunnen worden.
Voor de rest zal het een boeiend jaar worden. Na de lange periode van ruwbouw volgen de verschillende werken elkaar in sneltrein tempo op. Elke maand staat wel in het teken van een andere bezigheid. Het gaat een gezellige drukte worden.

En als alles een beetje goed gaat, kunnen we hopelijk in augustus verhuizen. Cross your fingers!