Zo gezegd, zo gedaan. Weer eens een korte nacht en bij het krieken van de dag ben ik aanwezig op de werf. Al snel komen verschillende camionettes van Dakwerken Holemans op de werf toe. Onder hen geen Benny, maar wel zijn zoon Christophe. Van hem, en later ook aan de telefoon met zijn vader, verneem ik dat ze omwille van het weer nu naar onze werf waren afgezakt. Astrid was dan ook langsgekomen nadat ze vernomen had dat ze begonnen waren. Goed, maar waarom wist ik van niets ? Ik informeer naar de input van Allivan. Blijkbaar heeft Astrid vanop de werf contact opgenomen met Allivan en volgens Benny en Christophe was alles in orde.

Allez, bon, eind goed al goed. Gegeven de ernst van de zaak had ik toch wel minstens een telefoontje van Astrid verwacht.