Na de circus-akt van gisteren is het tijd om eens met Veronique te gaan praten dat het nu echt niet meer verder kan. Jos is er in geslaagd om sinds 9 oktober 30 dagen te werken, heeft hij omwille van regen en wind op 8 dagen niet kunnen werken en heeft hij een 20-tal dagen aan zijn, mijn en iedereens neus laten voorbijgaan. Als ik alles optel, de verloren dagen oversla en de nog voorziene dagen erbij tel, had Jos kunnen klaar zijn op 12 december. Veronique belooft om van haar kant ook druk te zetten op Jos en raadt me aan om hem ook te confronteren met de cijfers. Ik begeef met dus naar de werf.

Je houdt het niet voor mogelijk. Na de farce van gisteren is om 11.00 vandaag Jos niet te bespeuren. Na enkele telefoontjes verneem ik dat ze onderweg zijn. Ik ga eerst wat afkoelen en zal hem dan wel eens uitleggen hoe het zit. Eerst een weekendje afkoelen.