Al een week krijg ik elke dag te horen dat we geen antwoord krijgen van de grondwerker. Al een week had hij moeten komen. Vandaag krijg ik om 13.30 te horen dat hij er om 14.00 zal zijn. Over planning gesproken. De grondwerker wordt volledig door Bouwwerken Voet geregeld. Ook al kan hij er niet aan doen, ik ben blij dat we voor alle andere zaken geen onder-aannemers hebben en dat we met iedereen persoonlijk contact hebben.

Maar, laat ons het liever positief bekijken ... De grondwerken beginnen vandaag. Tijd om een nieuw hoofdstuk te beginnen. De voorbereidingen zijn voorbij, nu begint het echte werk.

Rond 14.30 kom ik aan te Schriek, waar ik opgewacht wordt door Jos en de bediener van de graafmachine ... en natuurlijk de overbuurman. Onze (toekomstige) overbuur is een oude metser. Ik zeg oud, ... niet ex-, ... Voeg daarbij heel wat nieuwsgierigheid en vooral een voorliefde voor het vak en je hebt een perfecte werfleider ;-)

Na wat geharrewar over de diepte die ze moeten uitgraven en het afstellen van de lasermeter, kunnen de graafwerken beginnen. Woohoow. Onder het toeziend oog van onze overbuur wordt eerst de bovenlaag van goede zwarte aarde verwijderd en mooi apart op een hoop gelegd. Daarna kan er begonnen worden aan het uitgraven van de ruimte die nodig is voor de kelder. De gele leemgrond lijkt een taaiere dobber dan verwacht. Zeer zwaar en zeer vast. Maar dat betekent ook zeer stevig en zeer goed om op te bouwen. Voor veel inkalving moeten we niet echt schrik hebben (aiai ... famous last words?!)

Naast het graven van de ruimte voor de kelder wordt ook werk gemaakt van de tijdelijke overbrugging. Aangezien we van de provincie vernomen hebben dat als we iets veranderen aan de overbrugging we deze ineens volledig moeten vernieuwen en er betonnen buizen van 60cm moeten voor gebruiken (in tegenstelling tot de huidige 40cm), hebben we besloten er voorlopig geen werk van te maken en voor de periode van de werken er een tijdelijke verbreding aan te breien.

Hiervoor wordt een 5m lange stalen buis een eind in de betonnen buizen gestoken en wordt met balast een tijdelijke, stevige verbreding gemaakt. Nu kunnen de leveranciers eindelijk iets makkelijker op het stuk grond rijden. Wij ook trouwens. De kranen geraken echter niet aan de prachtig verbrede overbrugging, maar dat is niet zo'n probleem. Een beekje van deze grootte is geen obstakel en in twee vlotte bewegingen staan ze aan de andere kant van de Peyerloop.

Het is mooi om zo een uurtje of 4 te staan kijken op de gracieuze bewegingen die zo'n gevaarte kan maken. Zeker als we nog eens kunnen genieten van een beetje mooi weer. Ik hoop dat we dit zo enkele weken kunnen houden. Dan zouden we goed gestart kunnen zijn.

Maar voorlopig kunnen we genieten van de stilaan vormkrijgende droom en zien we de wijnkelder al een beetje voor ons. En als het allemaal mislukt, hebben we toch al een mooi gat in de grond. Worst case maken we er een zwembad van ;-)

Volgende stap: de kelder door JB Construct Betonbouw